روانشناسی زبان بدن به سیگنال های غیر کلامی اشاره دارد که ما برای برقراری ارتباط استفاده می کنیم. به گفته کارشناسان، این سیگنال های غیروابسته بخش بزرگی از ارتباطات روزانه را تشکیل می دهند. از عبارات چهره ما به جنبش های بدن ما، چیزهایی که ما نمی گوئیم، هنوز می تواند حجم اطلاعات را انتقال دهد.

زبان بدن چیست

زبان بدن ارتباطی بدون کلمات است. علائمی است که شخص به شخص دیگری در معنا منتقل می کند. رفتار غیر کلامی پیچیده، ظریف و چند کاناله است. ممکن است ساختار یافته باشد (به دنبال قوانین خاصی) اما بیشتر احتمال دارد بدون ساختار باشد.

ممکن است بر خلاف زبان، که در واحد های متصل است، مداوم باشد؛ ممکن است آموخته شود اما برخی از توابع به نظر می رسد حقیقی است.

جای تعجب نیست که بسیاری از افراد توسط زبان بدن خود مجذوب می شوند. ما همه تماشاگران و روانشناسان آماتور هستیم.

در هر جنبه ای از ارتباط در محل کار یا مصاحبه استخدامی، ارزیابی سالیانه، جلسه هیئت مدیره ما باید با دقت بیشتری به دیگران توجه کنیم تا سعی کنیم بهتر از آنچه که احساس می کنیم و همچنین گفتیم، بهتر درک کنیم.

سیاستمداران و مدیران اجرایی اغلب توسط بازیگران آموزش دیده اند تا با آموزش زبان بدن خود را به نحوی خاص معرفی کنند.

شگفت آور است که پس از گذشت هزاران سال از تکامل بشر، جنبه های غیر کلامی ارتباطات یعنی همان زبان بدن در هر مقیاسی مورد توجه و مطالعه عمومی قرار گرفت.

بیشتر مردم هنوز از زبان بدن بی اطلاع هستند و و اهمیت آن را در زندگی شان را در نظر نمی گیرند.

چارلی چاپلین و بسیاری دیگراز بازیگران سینمای صامت، پیشگامان مهارت های ارتباطی غیر کلامی بودند. این مهارت ها تنها راه های ارتباطی موجود روی صحنه بود. هر بازیگر به میزانی که می توانست از حرکات یا یا سایر نشانه های بدن به منظور برقراری ارتباط موثر استفاده نماید، در گروه بازیگر خوب یا بد طبقه بندی می شد.

آلبرت محرابیان پی برد که در تاثیرات کلی پیام 7 درصد به صورت واژه ها و کلامی، 38 درصد به صورت صوتی شامل آهنگ صدا و تن صدا و لحن کلام و 55 درصد مربوط به زبان بدن است.

پروفسور بردویسل برآوردهای مشابه در مورد میزان ارتباط غیر کلامی که در میان انسان ها رخ می دهد را انجام داد. بر اساس برآورد وی یک انسان معمولی در مجموع حدود ده الی یازده دقیقه در روز صحبت می کند و میانگین جملاتش تنها حدود 2?5 ثانیه به طول می انجامد.

پروفسور بردویسل نیز مانند محرابیان دریافت که مولفه کلامی مکالمه رو در رو کمتر از 35 درصد است و بالغ بر 65 درصد به صورت غیر کلامی و زبان بدن است.